ข้อมูลงานวิจัย นวัตกรรมชุดต้นแบบเซลล์เคมีไฟฟ้าสำหรับกำจัดสารฆ่าแมลงปนเปื้อนในผัก

ข้อมูลส่วนตัว
    • ชื่อ-นามสกุล (ภาษาไทย)อ.ปรีชา มันสลาย
    • ชื่อ-นามสกุล (ภาษาอังกฤษ)อ.Preecha Mansalai
    • ตำแหน่งทางวิชาการ-
    • ตำแหน่งปัจจุบันอาจารย์
    • คณะ/หน่วยงานคณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี
    • โทรศัพท์0813438XXX
    • E-Mail Addrespreecha_m@rmutt.ac.th
    • สาขาวิชาการที่มีความชำนาญเคมีวิเคราะห์
    อัพเดทล่าสุด
    07 ก.ค. 2568
    00074
    จำนวนคนดู
ข้อมูลโครงการงานวิจัย
ชื่อโครงการ นวัตกรรมชุดต้นแบบเซลล์เคมีไฟฟ้าสำหรับกำจัดสารฆ่าแมลงปนเปื้อนในผัก
ชื่อโครงการภาษาอังกฤษ Innovative electrochemical cell prototype for removing insecticide contamination in vegetables
หน่วยงาน
หัวหน้าโครงการ รศ.ดร.ฉัตรชัย พลเชี่ยว
ผู้ร่วมวิจัย 1. อ.ปรีชา มันสลาย
พี่เลี้ยง
ที่ปรึกษา
ปีงบประมาณ 2562
คำสำคัญ เซลล์เคมีไฟฟ้า ขั้วไฟฟ้าสารกึ่งตัวนำ อาหารปลอดภัย
ผลลัพธ์
บทคัดย่อ (ภาษาไทย)
บทคัดย่อ (ภาษาอังกฤษ)
หลักการและเหตุผล ทุกวันนี้ผักผลไม้ที่คนไทยบริโภคเข้าไปล้วนเต็มไปด้วยอันตรายจากสารพิษตกค้างซึ่งเป็นอันตรายต่อชีวิตและสุขภาพของผู้ได้รับพิษภัยจากสารเคมีเหล่านั้นเข้าสู่ร่างกายมีทั้งที่แสดงอาการแบบเฉียบพลันและเรื้อรัง ถึงแม้แต่ผักผลไม้ที่ระบุไว้ข้างถุงว่า ปลอดสารเคมี ก็ยังพบว่ามีสารเคมีอันตรายทั้ง ไซเปอร์เมทริน (Cypermetrin) สารพวกไพรีทรอยด์ (Pyrethroids), เอ็นโดซัลแฟน (Endosulfan) เมทามิโดฟอส (Methamidophos) และ ไดโครโตฟอส (Dicrotophos) เป็นต้น จากรายงานการออกสุ่มเก็บตัวอย่างผักผลไม้ตามตลาดค้าส่ง ห้างโมเดิร์นเทรด และซุปเปอร์มาร์เกตหลายแห่งของ เครือข่ายเตือนภัยสารเคมีกำจัดศัตรูพืช หรือ Thai-PAN พบว่า ผักผลไม้ส่วนใหญ่ มีสารพิษตกค้างเกินกว่าค่ามาตรฐานถึง 56% หรือเกินกว่าครึ่งของตัวอย่างที่ทำการสุ่มตรวจ โดยผักและผลไม้ที่มีเปอร์เซ็นต์การพบสารพิษตกค้างมากที่สุด อันดับแรก คือ พริกแดง พบมากถึง 85% ผักคะน้า 75% ถั่วฝักยาว และ ใบกะเพรา พบอย่างละ 67% มะเขือเปราะ 30% โดยเฉพาะในมะเขือเปราะ พบว่ามีสารเคมีกำจัดศัตรูพืชตกค้างอยู่ถึง 15 ชนิด โดย 12 ชนิดเป็นสารประเภทดูดซึม ที่พบตกค้างสูงกว่าค่ามาตรฐานความปลอดภัย คือค่าปริมาณสารป้องกันกำจัดศัตรูพืชตกค้างสูงสุด (Maximum Residue Limits; MRLs) ถึง 85% ของตัวอย่างที่นำมาสุ่มตรวจ ยังตรวจพบว่า มีสารพิษต้องห้ามอย่าง Carbofuran อีกด้วย แม้จะมีหลายหน่วยงานเข้ามาตรวจสอบควบคุมคุณภาพของผักและผลไม้ให้ปลอดภัยจากสารเคมีตกค้าง แต่ก็ยังเป็นในลักษณะของ การแก้ปัญหาที่ปลายเหตุ ซึ่งไม่อาจจะแก้ไขปัญหาได้มากนัก มาตรการที่จะแก้ไขควรเป็นการแก้ที่ต้นเหตุ และควรเป็นการร่วมมือกันแก้ปัญหาอย่างเป็นระบบระหว่างหน่วยงานภาครัฐ เอกชนและองค์กรต่างๆ ซึ่งสำหรับผู้บริโภคอย่างเราแนวทางป้องกันและแก้ไขปัญหาดังกล่าวคือการล้างทำความสะอาดผักผลไม้เพื่อลดการตกค้างของสารฆ่าแมลงที่ปนเปื้อนมาจากผู้ผลิตที่ขาดความรับผิดชอบดังกล่าว อย่างไรก็ตามวิธีการล้างทำความสะอาดในปัจจุบันยังขาดประสิทธิภาพ ทั้งการล้างหรือแช่น้ำนานๆ หรือการใช้การเคมีเช่น น้ำเกลือ ด่างทับทิม หรือน้ำส้มสายชู ก็ล้วนแล้วแต่เป็นวิธีที่มีค่าใช้จ่ายและมีขั้นตอนและใช้ระยะเวลาในการทำนานเกินไป ส่วนหนึ่งมากจากสารเคมีที่ใช้ในการกำจัดศรัตรูพืชจะเป็นชนิดดูดซึมซึ่งฝังแน่นเข้าไปในเนื้อของผักผลไม้ทำให้ยากต่อการกำจัด ถึงแม้จะมีทางออกกับผลไม้บางประเภทที่สามารถปอกเปลือกเพื่อนำเอาส่วนที่ดูดซึมออกไปก็ตาม แต่สำหรับผักแล้วโดยส่วนใหญ่แล้วไม่สะดวกที่จะทำการปอกเปลือกได้เช่น พริก คะน้า ถั่วฝักยาว ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นกลุ่มผักเป้าหมายที่มีภาวะเสี่ยงสูงกับการตกค้างของสารฆ่าแมลง ดังนั้น งานวิจัยนี้จึงสนใจพัฒนาเทคนิคการกำจัดสารฆ่าแมลงที่ปนเปื้อนอยู่บนกลุ่มผักเป้าหมายดังกล่าว โดยเน้นพัฒนาให้มีประสิทธิภาพสูงสามารถกำจัดสารพิษประเภทสารฆ่าแมลงตกค้างที่ผิวของผักได้เป็นอย่างดีโดยไม่ต้องปอกเปลือก รวมถึงเป็นวิธีที่มีความสะดวก รวดเร็ว และ ราคาถูก เพื่อเป็นแนวทางในการสร้างชุดต้นแบบในการผลิตเชิงพาณิชย์ต่อไป ดังนั้นเมื่อโครงการประสบความสำเร็จในการศึกษาและกำจัดสารฆ่าแมลงเป็นอย่างดีแล้วจะศึกษาต่อยอดโดยทำการพัฒนาร่วมกับบริษัทที่มีความร่วมมือดังกล่าวเป็นกลุ่มเป้าหมายแรก แล้วขยายไปในส่วนของผู้สนใจต่อไป
วัตถุประสงค์ - เพื่อพัฒนาการเตรียมฟิล์มบางขั้วไฟฟ้าสารกึ่งตัวนำสำหรับกำจัดสารฆ่าแมลง - เพื่อพัฒนาเซลล์ต้นแบบเคมีไฟฟ้าให้มีประสิทธิภาพสูงสำหรับการกำจัดสารฆ่าแมลงในผัก